Togararallið dugar ekki, til þess að mæla fiskgengd við landið.

Stærsta vandamál Hafrannsóknarstofnunnar er það hve mjög stofnuninn tekur mið af togararallinu eingöngu, á kostnað annara gerða veiðarfæra svo sem neta og línu. Eftir niðurskurð í þorskveiðiheimildum á síðasta ári, eftir að togararall taldi sig ekki finna nægilegt magn af smáfiski sem lagt var til grundvallar þeim niðurskurði, brá svo við að í kjölfarið hafa skyndilokanir svæða sett Islandsmet, þ.e. 100 skyndilokanir vegna of mikils magns af smáþorski í afla.

Nákvæmlega þetta atriði segir nægilega mikið til um það að togarararallið sýndi ekki fram á þá nýliðun sem þarna er í raun á ferð og segir okkur sjómönnum, að hrygning hafi heppnast 2-3 árum áður og óhætt sé að auka veiðar nú.

Sömu sögu er að segja um rækjurall síðasta sumars sem sýndi einnig fram á meiri þorsk á miðunum.

 

Þorskur á öllum miðum, sem þó má ekki veiða.

Sjaldan eða aldrei hefur orðið vart við eins mikinn þorsk allt í kring um landið á flóum og fjörðum og nú undanfarna tvo mánuði sem er sannarlega ánægjulegt en eigi að síður sorglegt að stjórnvöld skuli ekki eygja sýn á það atriði að rannsóknir kunni að vera vafa undirorpnar og í ljósi þess sé hægt að auka þorskveiðiheimildir nú þegar um að minnsta kosti 40 þúsund tonn á þessu fiskveiðiári.

Rækjurallið síðasta sumar sýndi meiri þorsk en áður á Íslandsmiðum. Þorskur á djupslóð þ.e 400-600 faðma dýpi á Hampiðjutorginu miðja vegu milli Íslands og Grænlands er eitthvað sem sjómenn hafa ekki átt að venjast en vart var við hann í fyrra og nú í febrúar þar sem hann var hann að ganga til Íslands að hrygna. Í netaralli síðasta árs hefur aldrei fundist meira af þorski, en ekki virtist tekið tillit til þess, samt sem áður.

Víð í Frjálslynda flokknum lögðum það til fyrir síðustu kosningar að okkur væri að ósekju óhætt að veiða 250 þúsund tonn af þorski næstu þrjú árin hér við land og það gildir enn.

Grétar Mar Jónsson alþingismaður Frjálslynda flokksins í Suðurkjördæmi.