Löggæslumálin á Suðurnesjum.

Set hér inn grein sem birtist eftir mig í dagblaði á vordögum, um stöðu mála þá, en nú er uppi á tengingum að virðist enn ein atlagan að þessum málafokki til handa okkur Suðurnesjamönnum.

 

12, apríl. 2008.

Geðþóttaákvarðanir um breytingar á löggæslu á Suðurnesjum eru óviðunandi.

Hugmyndir dómsmálaráðherra þess efnis að stokka upp og slita í sundur samstarf aðila við löggæslu og landamæraeftirlit í Leifsstöð sem og að færa yfirstjórn mála undir fleiri en eitt ráðuneyti er hrein og bein eyðilegging á öllu því starfi sem unnið hefur verið að á svæðinu. Starfi sem skilað hefur árangri og tekið hefur verið eftir í því sambandi.

Það er og verður gjörsamlega óviðunandi að bjóða mönnum er starfa að málum sem löggæslu upp á slík handahófskennd vinnubrögð breytinga af hálfu ráðherra málaflokksins. Staðreynd málsins er sú að lögregluembætti voru sameinuð fyrir 16 mánuðum undir eina yfirstjórn, með hagræðingu að markmiði og loforðum um aukna löggæslu á svæðinu með þeim breytingum þá. Þau hin sömu loforð um aukningu sem eðli máls samkvæmt þýðir fjármagn til starfsseminnar, hefur hins vegar ekki gengið eftir.

Rök ráðherra fyrir sameiningu á sínum tíma voru eins og áður sagði hagræðing en nú eru sömu rök notuð til þess að verja hugmyndir um uppstokkun og tilfærslu sem er stórfurðulegt.

Ávísun á fjáraustur og óskilvirkni.

Það gefur augaleið að þessi rakalausa hringferð ráðherra í máli þessu er með ólíkindum og ljóst að hvers konar viðbótarbreytingar munu kosta aukna fjármuni, til viðbótar þeim sem nú þegar hefur verið lofað en ekki er búið að efna. Það er einfaldlega ekki hægt að henda frá sér samvinnu aðila í sérhæfðum málum við löggæslu sem landamæravarsla eðlilega er á Keflavíkurflugvelli með því móti sem hér er verið að gera. Hvergi nokkurs staðar er mikilvægara að viðhalda samvinnu aðila allra er koma að málum og nýta þá reynslu samvinnu sem skapast hefur í samstarfi aðila með eina yfirstjórn mála á svæðinu.

Ég skora á ráðherra dómsmála að hverfa nú þegar frá þessum hugmyndum um breytingar og eyða óvissu þeirri sem starfsmenn löggæslu og öryggisvarða og tollvarða á Suðurnesjum, hafa mátt þola í þessu sambandi.

Þegar kemur að öryggi borgaranna þá skyldu menn skoða og gaumgæfa það atriði að þar gildir ekki að " spara aurinn en kasta krónunni " frekar en annars staðar.

Grétar Mar Jónsson.

alþingismaður Suðurkjördæmis.