Strandveiðar

Nú í sumarbyrjun var samþykkt á Alþingi að leyfa standveiðar sem ekki væru háðar því að menn ættu eða leigðu til sín kvóta af sægreifunum. Það var mikið fagnaðarefni að þessar veiðar voru leyfðar. Þær eru spor í rétta átt.

 

Núverandi fiskveiðistjórnarkerfi hefur leitt til þess að til er hópur manna, sem stundar sjósókn eru nú leiguliðar sægreifa sem drottna yfir auðlindinni. Leiguliðanir hafa þurft að leigja kvóta og borgað allt upp í 80-90% af verðmæti landaðs afla til sægreifanna. Margir hafa gefist upp á því að hafa sjálfir ekkert fyrir sinn snúð þrátt fyrir mikla vinnu. Það verður að koma í veg fyrir að hægt sé að hnekkja menn í ánauð á þeim forsendum að verið sé að vernda fiskistofnana og auka hagræðingu í greininni.

 

Allir þeir sem hafa fylgst með fiskveiðum frá því að fiskveiðistjórnunarkerfið var sett á vita að markmiðum þeirra hefur aldrei verið náð. Eina markmið þess í dag virðist því vera að viðhalda eignarhaldi á kvótanum og vernda með því  sérhagsmuni fárra á kostnað hagsmuna almennings.

 

Standveiðikerfið er spor í rétta átt til að breyta núverandi kerfi og þar með að koma til móts við álit Mannréttindanefndar Sameinuð þjóðanna sem hefur ályktað að núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi brjóti mannréttindi sem varða atvinnufrelsi og atvinnurétt þegna landsins.

 

Í sumar hafa um 400 handfærabátar stundað strandveiðar. Á sumum bátum hafa tveir verið á. Hagræðing þess fyrir land og þjóð er margvísleg. Fyrst má nefna að allur fiskur sem veiðist hefur með þessum hætti hefur farið á innlendan fiskmarkað sem hefur átt þátt í að auka fiskvinnslu í landi. Veiðarnar hafa leitt til aukinna tekna fyrir alla þá hagsmunaaðila sem koma að þessum veiðum. Sveitarfélögin hafa fengið hærri hafnargjöld og útsvar. Ríkið fær meiri tekjur í formi skatta. Fleiri störf hafa orðið til og þó svo að það sé tímabundið er það betra en ekkert.

 

Fyrir næsta sumar þarf að setja fleiri tonn í þennan pott sem strandveiðimenn mega veiða úr og ætti hann að mínu áliti að vera 8.000-10.00. tonn. Einnig  ætti að lengja það tímabil sem má veiða og ætti tímabilið að ná frá 1. apríl til 1. september.

 

Sumir strandveiðisjómenn sem hafa verið leiguliðar hingað til finnst að þeir séu nú aftur orðnir frjálsir menn þar sem þeir fá nú fullt verð fyrir aflann og þurfa ekki að greiða sægreifum fyrir aðgang að veiðiheimildum.

 

Að lokum skora ég á íslensk stjórnvöld að virða mannréttindi á íslenskum sjómönnum.

 

Athugasemdir

[Árni Gunnarsson, 26.8.2009 kl. 09:10]

Þessi litla leiðrétting var " Eitt örstutt spor" í rétta átt. Til að breyta þessu andskotans kerfi þarf ekki annað en ofurlítinn skammt af dómgreind og svo auðvitað örlítinn skammt af þeim pólitíska kjarki sem gott væri fyrir ráðherra að eiga í fórum sínum. En höldum áfram:

Hver treystir sér til að reikna út mismun á úthaldskostnaði á hvert veitt kíló af veiddum fiski í strandveiðikerfinu og sama magni veiddu á úthafstogara?

Höfum í huga að svo veruleikafirrt er þetta akademiska liðð að fyrrum ráðherra sjávarútvegs Þorsteinn Pálsson "afgreiddi" þennan samanburð fyrir sitt leyti í leiðara Fréttablaðsins s.l. haust. Hann taldi lítið vit í að fjölga veiðiskipum til að auka þennan kostnað!

Geta menn orðið uppvísir að meiri heimsku? Þetta mannkerti bar ábyrgð á málaflokknum árum saman!

Er von til að ástandið sé skárra en raun ber vitni?

[Grétar Mar Jónsson, 26.8.2009 kl. 09:25]

Þakka þér fyrir athugasemdina Árni þetta er hárétt hjá þér að strandveiðar eru bara "eitt örstutt spor" en vonandi verða fleiri spor stigin í rétta átt á næstunni. Ég mun leggja mitt að mörkum til að svo verði.