Ríkisstjórn sem á hátíðardögum eða þegar mikið liggur við kennir sig við jafnaðarmennsku og félagshyggju en lætur sig ekki varða að brotin séu mannréttindi á almenningi í landinu ætti að skammast sín. Ríkisstjórnin hefur enn ekki brugðist við áliti Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna frá 12. desember 2007.

Ríkistjórnin virðist ekki hafa kjark eða getu til að takast á við sérhagsmunaaðila sem virðast komast upp með að stjórna öllu því sem þeir vilja stjórna. Nú um stundir virðast sérhagsmunasamtök LÍÚ fá að ráða því hvort áfram verði leyfð mannréttindabrot hér á landi með vitund og vilja stjórnvalda. Það er kominn tími til að stoppa af LÍÚ-klíkuna innan SA sem hefur hingað til haft alltof mikil völd. Fólkið í landinu kaus ekki forystu SA og LÍÚ til að stjórna landinu, það kaus flokka sem lofuðu að standa vörð um velferðina og uppræta spillingu í íslensku samfélagi. Það kaus flokka sem lofuðu að breyta núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi.

Það ríkir neyðarástand í þjóðfélaginu sem núverandi kvótakerfi átti stóran þátt í að skapa. Kerfið er einnig að koma í veg fyrir það að menn sem stunda vinnu í tengslum við sjávarútveg geti lifað mannsæmandi lífi. Kerfið kemur í veg fyrir atvinnuuppbyggingu í greininni sem full þörf er á í því atvinnuleysi sem nú er. Það kemur einnig í veg fyrir auknar þjóðartekjur sem við þurfum svo sannarlega á að halda til að geta haldið uppi ásættanlegri velferðarþjónustu.

Forsenda uppbyggingar hér á landi er að gerðar verði breytingar á núverandi kvótakerfi. Ekkert virðist vera að gerast í því og ætti almenningur í landinu að spyrja sig af hverju ríkisstjórn Samfylkingar og Vinstri grænna hafi enn ekki staðið við loforð sitt í stjórnarsáttmála að hefja fyrningu aflaheimilda í september 2009. Hvaða hagsmuni er ríkisstjórnin að verja, eru það sérhagsmunir fárra á kostnað velferðar heildarinnar?
Það vekur einnig furðu að frumvarp Jóns Bjarnasonar um aukinn kvóta sem leigja átti út frá ríkinu hafi verið stoppað af ríkisstjórninni í haust. Frumvarpið gerði ráð fyrir að bæta við kvóta sem yrði leigður út frá ríkinu. Maður spyr sig hvort frumvarpið hafi stoppað í ríkisstjórn vegna þess að Steingrímur sem er og hefur verið kvótasinni og Samfylkingar-ráðherrarnir hafi ekki þorað að styggja LÍÚ-klíkuna.

Það er full ástæða til að auka við kvótann og nota aukninguna til að brjóta upp kvótakerfið. Ástandið á fiskislóðum hringinn í kringum landið er með ólíkindum og þar er allt fullt af þroski. Hafró hefur mælt meiri þorsk í togararallinu í ár en undanfarin ár þrátt fyrir að litlu leyti sé togað á grunnslóð og ekkert sé togað inn á fjörðum eða út að 10 mílum frá landi, víðast hvar.

Það eru margir möguleikar sem þjóðin á til að komast upp úr kreppunni og eitt af því er að auka kvótann. Það kostar ekkert því nú þegar er til skipafloti og fólk með þekkingu og vilja til að nýta auðlindir þjóðarinnar með skynsamlegum hætti, landi og þjóð til góðs.

(Fréttablaðið 6. maí. 2011)

Það voru mikil mistök að mínu áliti þegar sveitarfélög á Suðurnesjum tóku þá ákvörðun að selja hlut sinn í Hitaveitu Suðurnesja.  Þessi gjörningur hefur haft ýmsar afleiðingar fyrir íbúa Sandgerðisbæjar og mun hafa um ókomna framtíð.

Upphaf þessara mistaka var þegar fyrrverandi fjármálaráðherra Árni Mathiesen ákvað að selja 15% hlut ríkisins í Hitaveitu Suðurnesja og sveitarfélögin á Suðurnesjum tóku þá ákvörðun að kaupa ekki hlut ríkisins í hitaveitunni, sem þau hefðu að mínu mati átt að gera. Afleiðingar þessa er að í dag borga íbúar Sandgerðisbæjar hærra verð fyrir heita og kalda vatnið og fyrir rafmagnið. Ég tel að hagsmunum íbúa Sandgerðisbæjar hefði verið betur borgið ef bæjarfélagið hefði áfram átt sinn hlut í hitaveitunni sem í dag er rekið af einkaaðilum sem eðli málsins samkvæmt, hafa það eitt í huga að hámarka hagnað sinn.

Ég sagði fyrir fjórum árum að íbúar Sandgerðisbæjar myndu vera búnir að borga hagnaðinn af sölunni sem var ca. 2.5 milljarðar til baka á 10-15 árum með hærri þjónustugjöldum frá hitaveitunni og ég tel enn að svo verði.

Það sem er sorglegast við sölu bæjarfélagsins á sínum hluta í Hitaveitu Suðurnesja er að Sandgerðisbær fékk 2,4 milljarða fyrir sinn hlut sem virðast hafa gufað upp og ég spyr hvað varð um milljarðana?

Undirritaður veit að Fasteign ehf. fékk hluta af þessum pening að láni frá bæjarfélaginu til að byggja grunnskólann. Fasteign ehf. hefur að vísu greitt þetta lán til baka en það sem er umhugsunarvert er að bæjarfélagið láni félagi í eigin eigu, að hluta, peninga til að byggja skóla sem það þarf síðan að leigja af sama félagi.  Að teknu tilliti til fjárhagsstöðu sveitarfélagsins á þeim tíma sem um ræðir hefði bæjarfélagið getað byggt skólann sjálft og átt hann skuldlausan í dag. Staðreyndin í dag er þannig að bæjarfélagið leigir grunnskólann sem það fjármagnið af félagi sem það á hlut í, sem trúlega er gjaldþrota.

Fyrrverandi meirihluti ber ábyrgð á þessum gjörningi og það þarf að kalla eftir því að þeir sem bera ábyrgðina axli hana. Einnig er nauðsynlegt að bæjarbúar fái að vita hvað varð um ca. 1.4 milljarða sem virðast vera horfnir.

Með bestu kveðju til íbúa Sandgerðisbæjar,
Grétar Mar Jónsson.

(Grein þess birtis á 245.is 25.02.2011)

Samkvæmt fréttum í gær hafnaði stjórn Byggðastofnunar því að Lotna ehf. fengi að kaup fiskvinnslufyrirtækið Eyrarodda á Flateyri. Anna Kristín Gunnarsdóttir, stjórnarformaður Byggðastofnunar, segir að ástæða þess sé viðskiptasaga eigenda Lotnu.   

Byggðarstofnun hafnar því að lána fyrirtæki sem vill koma atvinnulífinu á Flateyri í gang á ný vegna viðskiptasögu manna sem hafa það eitt til sakar unnið að hafa þurft að byggja rekstur fyrirtækja sinna á því að vera leiguliðar kvótagreifanna í gegnum tíðina. Það hefur leitt til þess að þeir hafa lent í ógöngum með útgerð sína trekk í trekk vegna þess að þeir hafa þurft að leiga veiðiheimildir dýrum dómi af handhöfum gjafakvótans.  

Þeirra vandamál er vandamál allra þeirra sem hafa vilja til að stunda útgerð hér á landi og hafa ekki notið þeirrar blessunar að hafa fengið gjafakvóta á sínum tíma. Þetta sýnir líka að mannréttindi þessar manna eru brotin þar sem þeir hafa ekki fengið veiðiheimildir til jafns við aðra í greininni. Menn eins og Kristján sem er fiskinn og farsæll skipstjóri hefur þurft að búa við það að geta ekki með mannsæmandi hætti notað og nýtt þekkingu sína vegna fiskveiðistjórnunarkerfis sem er arfavitlaust.  Að fyrirtækinu standa duglegir menn sem hafa verið að reyna að ná fótfestu í útgerð og hafa notað til þess aðferðir sem eru landlægar. Það vita allir sem koma að útgerð að þar á sér stað brottkast, framhjálandanir, svindl með ísprufur, nýtingarstuðul,  heimavigtun og úrtaksvigtun.  

Byggðastofnun og bankarnir hafa verið að afskrifa skuldir af mönnum sem staðnir hafa verið af kvótasvindli og lent í gjaldþrotum í gegnum tíðina. Það væri því ráð að gerð yrði stjórnsýsluúttekt á Byggðarstofnun til að almenningur fái upplýsingar um það hverjum hefur verið lánað og að þeir sem hafa fengið lán hingað til séu allir með hreinan skjöld þegar kemur að gjaldþrotum og kvótasvindli ef það er viðmið sem Byggðarstofnun hefur notað í gegnum tíðina vegna lánafyrirgreiðslu.

Ég skora á stjórn Byggðarstofnunar að endurskoða ákvörðun sína um lánafyrirgreiðslu til Lotnu ehf. því þessir menn eru fórnalömb kerfis sem þarf að breyta.  

Með því að Lotna ehf. fái byggðarkvóta, geri út á standveiðar og breytingar verið gerðar á núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi þannig að mannréttindi séu virt eru allar líkur á því að þeir geti spjarað sig og atvinnulíf á Flateyri nái að verða til hagsældar fyrir íbúa byggðarlagsins.  

Þessi grein var birt í Eyjafréttum á "góðum" stað þegar Landeyjahöfn var vígð. Við undirritaðir vorum kallaðir svarsýnismenn og að höfnin væri hönnuð af okkar færustu sérfræðingum.

Landeyjahöfn

Það er full ástæða til að óska íbúum Vestamannaeyja  og öðrum landsmönnum til hamingju með að búið er að opna Landeyjahöfn. Þetta er mikil samgöngubót fyrir íbúa Vestmannaeyja sem gæti gefið mikla möguleika þegar til framtíðar er litið. Höfnin mun geta leitt til eflingar í ferðamannaiðnaði í eyjunum. Samstarf sveitarfélaga á svæðinu gæti aukist á öllum sviðum hvað varðar mennta-, heilbrigðis-, og atvinnumálum.

En það gæti verið galli á gjöf Njarðar sem við reyndir skipstjórnarmenn höfum haft og höfum enn miklar áhyggjur af og það er að ekki verði hægt að nota Landeyjahöfn fyrir Herjólf þegar tíðarfar er slæmt.

Það er rif 300 metra fyrir utan innsiglinguna sem brýtur á í 4. metra ölduhæð og oft getur brotið á þessu rifi þegar vindur er að ganga í norðan og norðaustan áttir. Við höfum talið að varnagarðarnir hefðu þurft að ná út fyrir rifið til að koma í veg fyrir grunnbrot.  Þessa skoðun byggjum við á reynslu okkar sem skipstjórnarmenn úr Sandgerði og Grindavík þar sem oft brýtur undir norðanáttum og þá getur verið varhugavert að sigla á grunnsvæðum með suðurströndinni.

Vegna þessa teljum við að það sé nauðsynlegt að Þorlákshöfn verði varahöfn fyrir siglingar Herjólfs, í að minnsta kosti eitt ár, þar til ljóst verður hvernig samgöngur ganga til Landeyjahafnar.

Grétar Mar Jónsson, skipstjóri Sandgerði.

Ólafur Sigurðsson, skipstjóri Grindavík.