Samninganefnd um aðild að ESB.

Það er mitt mat að samninganefnd sú sem hefur verið kynnt til að stýra samningaviðræðum um ESB aðild sé illa skipuð.

Mitt mat er það að í nefndina hefði átt að skipa glerharða ESB sinna. Ég hefði viljað sjá Jón Baldvin Hannibalsson og Þorvald Gylfason í nefndinni.

Það er betra að hafa glerharða menn í nefndinni sem hafa trúa á aðild í stað þess að hafa menn sem hafa efasemdir um aðildina. Með því móti tel ég að við næðum betri samningum.

Það segir sig sjálft að þegar menn fara í samninga og hafa ekki sjálfir trú á þeim þá leggja þeir sig ekki 100% fram í samningaferlinu.

Við höfum dæmi um arfavitlausan samning um hagsmuni landsins sem var samningur um IceSave í vor sem varð til vegna þess að Svavar Gestson nennti ekki að hafa þetta hangandi yfir hausnum á sér.

Menn verða að hafa vilja til samninga til að fá bestu útkomuna.

Um hvað var samið?

Það er nauðsynlegt að almenningur fái að vita um hvað var samið í tenglum við sjávarútvegsmál í því sem heitir stöðuleikasáttmáli milli aðila vinnumarkaðarins og ríkisins.

Er verið að semja um það að þeir sem nú hafa aðgang að auðlindinni í hafinu fái hér eftir sem hingað til að fara með auðlindana að vild?

Það er erfitt fyrir almenning í landinu að trúa því að ASÍ leggi blessun sína yfir það að LÍÚ klíkan eigi að vera í óbreyttu umhverfi áfram þrátt fyrir að sjávarútvegskerfið með frjálsa framsalinu sem er grunnur að þeirri kreppu sem við erum nú í. Þetta hefur gerst með leigu, sölu eða veðsetningu veiðiheimilda.

Þeir flokkar sem nú eru í ríkisstjórn kenna sig við jöfnuð, jafnrétti og jafnræði virðast ætla að láta sérhagsmuna samtök kúga sig til að láta almannahagsmuni í skiptum fyrir eitthvað sem kallað er stöðuleikasáttmáli.

Stöðuleikasáttmáli má ekki ganga út á það eitt að auka byrgðar á almenningi á sama tíma að þeir sem hafa haft frían aðgang að auðlindum hafsins og lagt þær að veði fyrir þyrlum, hlutabréfum og öðrum leikföngum sem hafa ekkert með sjávarútveg að gera. Eiga þessir menn að fá til þess leyfi að halda áfram á þessari braut þegar búið er að afskrifa af þeim þær skuldir sem þeir hafa safnað í óskildum rekstri.

Nýtt Ísland verður og á að byggja á því að hagur almennings sé settur í forgang. Almenningur getur líka farið eins og þau fyrirtæki sem sífellt hóta því að fara úr landi ef tryggja á að þau fari að lögum eða að hagur þeirra sé ekki settur ofar hag almennings. Bankarnir hótuð að fara úr landi nema því að aðeins að þeir fengu að gera það sem þeir vildu. Það vita allir hvernig það fór. Hvert ætla núverandi útgerðarmenn að fara ef þeir fá ekki að umgangast auðlinda hér eftir sem hingað til. Ætla þeir að hætta að gera út og selja frá sér skipin, og hvað með það. Það kemur alltaf maður í manns stað.

Ætlar Samfylking og Vinstri Grænir að selja öll sín kosningaloforð fyrir sérhagsmuni fárra?

Kæri Haukur

Þetta er svar mitt við svargrein frá Hauki, hún birtist á 245.is og er slóðin hér:

http://245.is/displayer.asp?page=44&Article_ID=5916&NWS=NWS&ap=NewsDetail.asp&p=ASP\~Pg44.asp

Álit Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna

Um Mannréttindanefnarálit Sameinuðu þjóðanna:

http://skutull.is/heiti_potturinn/Alit_Mannrettindanefndar_Sameinudu_thjodanna

Atvinnuleysi meðal leiguliða

Ástandið í sjávarútvegsmálum þessa stundina er með eindæmum og algjörlega óviðunandi. Nú þegar þjóðfélagið þarf á öllum þeim tekjum að halda sem hægt er að afla.

Sægreifarnir leigja ekki frá sér eitt einasta gramm. Leiguliðarnir fá ekki aflaheimildir og eru þeir að binda báta sína við bryggju og segja upp mannskapnum. Skýringin á þessu er að sægreifarnir virðast ætla að svelta og útríma leiguliðunum áður en fyrningin verður tekin upp 2010 til að tryggja stöðu sína.

Margir sjómenn hafa verið að hringja í mig undanfarnar vikur til að ræða við mig um þetta ófremdarástand. Þeir hafa áhyggjur af afkomu sinn og þeirra manna sem þeir þurfa að segja upp. Þeir eru reiðir og eru orðnir langþreyttir á núverandi ástandi.  Þeir hafa ekki hátt á opinberum vettvangi vegna ótta við að fá ekki þá fáu brauðmola sem falla af borðum greifanna.

Þessu má breyta í dag ef Jón sjávarútvegsráðherra og ríkisstjórnin hefðu kjark, dug og þor til að gera þær breytingar sem þarf.  Það á að bæta við 15.000 tonnum í ýsu, ufsa og þorski  og taka hana út fyrir aflamark, einnig á að taka rækju og skötusel út úr kvóta og leyfa frjálsar veiðar á þeim tegundum. Þetta á að gera nú þegar því þetta þolir enga bið.

Á síðasta fiskveiðiári nýttum við ekki 60.000-70.000 tonn af bolfiski auk rækju sem var geymt á milli ára vegna geymsluréttar sem í dag er 33%. Þessu þarf líka að breyta strax niður í 5%.

Það er engin ástæða til að bíða eftir töfralausnum í sambandi við atvinnumál eða leiða til að auka þjóðartekjur. Það er hægt að gera strax án þess að til þess þurfi að koma lánveitingar eða fjárfestingar upp á milljarða.

Það er synd að vita til þess að með einfaldri aðgerð er hægt að hækka atvinnustig, auka þjóðartekjur og auka bjartsýni meðal almennings allt sem þarf er dugur, þor og kjarkur.

Ylrækt

Ég hef áður bent á það í ræðu og riti að það þurfi að styðja við ylrækt hér á landi. Þetta er nauðsynlegt að gera til að skapa atvinnu, tekjur og spara gjaldeyri.

Garðyrkjubændur geta framleitt meira fyrir innanlandsmarkað. Einnig væri mögulegt að framleiða ákveðnar tegundir til útflutnings nú þegar gengi krónunnar er eins og raun ber vitni.

Það er vont til þess að vita að garðyrkjubændur þurfi að draga úr framleiðslu sinni eins og Bjarni Jónsson, framkvæmdarstjóri Sambands garðyrkjubænda bendir á í dag í frétt á Vísi, is. Hann segir að garðyrkjubændur hafi slökkt á lýsingu í gróðurhúsum í sparnaðarskyni. Þetta segir hann að hafi komið niður á framleiðslunni og þetta muni leiða til meiri innflutnings á grænmeti.  

Það er nauðsynlegt að líta á heildarmyndina þegar ákveðið er að setja á skatta. Ef orku-, umhverfis- og auðlindagjöld leiða til þess að meira þurfi að flytja inn af grænmeti er það ekki þjóðhagslega hagkvæmt.

Það þarf að styðja við framleiðslu garðyrkjubænda í stað þess að skattleggja þá þannig að þeir þurfi að dragi úr framleiðslunni.

Það þarf að horfa á heildarmynd skattlagningar sama á hvaða sviðum það er.

Skattlagning sem á að leiða til tekjuaukningar fyrir ríkissjóð en verður til þess að draga úr atvinnu og tekjum er ekki forsvaranleg.

 

Pólitísku trúðarnir í Frammsókn

Það kom á daginn það sem allir vissu að pólitísku trúðarnir í Farmsókn urðu sér til skammar og að atlægi á alþjóðavettvangi með því að telja sjálfum sér og  þjóðinni trú um það væri hægt að fá lán hjá Norðmönnum án þess að það væri tengt deilu okkar við Breta og Hollendinga.

Þeir gerðu ekki aðeins sjálfa sig að fíflum heldur vöktu þeir upp von hjá þjóðinni um að hægt væri að fá lán hjá frændum okkar án þess að það yrði tengt AGS. Þeir fóru fram með lýðskrumi.

Forsætisráðherra Norðmanna Jens Stoltenberg var búin að lýsa því yfir fyrr á árinu að Norðmenn myndu ekki lána okkur pening nema í tengslum við AGS. Þessir ágætu framsóknarmenn töldu að hægt væri að fá lán vegna loforðs eins þingmanns úr systurflokk þeirra úr norska bændaflokknum. Þannig gerast bara ekki kaupin á eyrinni, því er nú ver.

Þeir eru með þessu að reyna að slá pólitískar keilur sem veldur því einu að skapa meiri óróa og deilur og vekja á sér athygli nú þegar við þurfum að fara að komast af standstað sem við erum búin að vera á í heilt ár.

Það sem þarf er samstaða og að menn horfi á það sem raunverulega er að gerast. Pólitískar keilur geta menn leift sér að slá í venjulegu árferði en í því ástandi sem nú er í þjóðfélaginu er það arfavitlaust.

Pólitísku trúðarnir í Framsókn eiga að skammast sín og biðja þjóðina afsökunar á þessu bulli.

 

Frjálslyndir og kaffi

Í dag verða Frjálslyndir af Suðurnesjum á skrifstofu flokksins að Lynghálsi 3 í Reykjavík á milli 16-18.

Um staðsetningu sjá hér: http://xf.is/frettir/nr/93030/

Svar við grein ungs sjálfstæðismanns

Í tilefni að grein sem Haukur Andreasson skrifar og birtist hér á 245.is langar mig að vekja athygli Hauks og annars ungra sjálfstæðismanna á eftirfarandi atriðum.

Í lögum um stjórn fiskveiða er tekið fram að aldrei myndist eignarréttur á óveiddum fiski í sjónum. Þannig að eignarréttarákvæðið í 72. gr. í stjórnarskrár Íslands á ekki við í þessu tilviki. Útgerðarmenn eiga ekki fiskinn í sjónum heldur hafa aðeins nýtingarréttinn. 

Varðandi afleiðingar fyrningarleiðarinnar sem Haukur bendir á sem afleiðingu hennar ber að benda á að nú þegar eru flest útvegsfyrirtæki í landinu yfirskuldsett og verið er eða kemur til með að þurfa að afskrifa að þeim skuldir upp á milljarða. Þetta er vegna þess að sægreifarnir hafa farið með aflaheimildir á óábyrgan hátt með því að veðsetja þær. Með því hafa þeir tekið út úr greininni fjármagn og stendur útvegurinn eftir yfirskuldsettur.  Braskað hefur verið með veiðiheimildir og leiguliðar orðið til. Leiguliðar sem eiga allt sitt undir því að molar detti af borðum sægreifanna.

Einnig er hollt fyrir Hauk og aðra unga sjálfstæðismenn að lesa það sem Þorvaldur Gylfason hefur sagt um núverandi kerfi og afleiðingar þess fyrir þjóðarbúið og þeirrar kreppu sem við erum nú að fást við og set ég hluta af grein hans sem birtist í Fréttablaðinu 9.okt. 2009 hér með, þeim til fróðleiks;

"Einn angi vandans er lagaheimild frá 1997 til að veðsetja veiðiheimildir, þótt sjávarauðlindin eigi að heita sameign þjóðarinnar að lögum. Lögin leyfa mönnum beinlínis að veðsetja eigur annarra. Menn kasta höndunum til fjárfestingar fyrir lánsfé með veði í eigum annarra, enda ramba skuldum vafin útvegsfyrirtæki nú mörg á barmi gjaldþrots.
Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna hefur úrskurðað, að kvótakerfið feli í sér mannréttindabrot, og skorað á stjórnvöld að breyta kerfinu”.

Einnig ber að benda Hauki og félögum á að núverandi kerfi hefur ekki orðið til þess að vernda fiskistofnana né hefur það orðið til þess að hægt væri að auka veiðar eins og upphaflegt markmið þess var. Kerfið hefur leitt til slæmrar umgengni um auðlindina sem fellst m.a. í brottkasti.

Framhjálöndum en einnig einn spillingar angi þessa kerfis og verður til þess að til er svart hagkerfi í sjávarútvegi sem bitnar á þjóðfélaginu öllu í formi minni tekna.

Núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi á að leggja af og er það forsenda þess að hægt sé að byggja upp nýtt Ísland þar sem sérhagsmunir fárra er ekki látinn ganga fyrir heildarinnar.

Samþykkt SUS

Mér hefur verið bent á hluta af samþykkt SUS um núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi og langar mig að deila því með ykkur. Ætla mætti að þetta hefði verið samið eins og lögin um stjórn fiskveiða á skrifstofu LÍÚ.

Brot úr stefnu Sambands ungra sjálfstæðismanna, en stefnan var yfirfarin nú nýverið á þingi Sus á ísafirði.

“Íslenska fiskveiðistjórnunarkerfið stuðlar, ólíkt flestum öðrum, að aukinni verðmætasköpun í greininni á meðan það kemur í veg fyrir ofveiði og verndar nytjastofna. Lykillinn að þessu tvennu eru framseljanlegar aflaheimildir. Með því að aflaheimildir geti skipt um hendur á opnum markaði eru mestar líkur á að þær rati í hendur þeirra sem skapa úr þeim mestu verðmætin, sér og þjóðinni til heilla. Nauðsynlegt er að standa vörð um þennan undirstöðuatvinnuveg okkar Íslendinga, sérstaklega nú á tímum. Því frábiður SUS sér allar hugmyndir um gjörbyltingu fiskveiðistjórnunarkerfisins með því að taka aflaheimildir úr höndum þeirra sem hafa keypt þær á opnum markaði.